Krótko o drukarkach atramentowych
W przeciwieństwie do drukarek laserowych mamy jeszcze inny rodzaj drukarek, a z pewnością znalazłoby się nawet kilkanaście. Drukarki atramentowe są to drukarki, które do drukowania wykorzystują atrament. Odnośnie tych drukarek był problem pojawiających się plam na kartkach, kiedy pojemnik był nieszczelny bądź też źle założony. Zamiast atrament używa się powszechnie pojęcia tusz barwnikowy. Drukarki atramentowe pojawiły się pierwszy raz w roku 1976, ale została tak naprawdę wprowadzona na rynek w 1998 roku, kiedy w Polsce na dobre już zagościł Internet. Od tamtego czasu drukarka atramentowa przeszła znaczące zmiany ewolucyjne. Powstało wiele różnych typów drukarek atramentowych, różniących się nie tylko budową i sposobem drukowania, ale także zastosowaniem.
Drukarka atramentowa drukuje w zależności od rodzaju tuszu, tutaj mamy do czynienia z rozpuszczalnikowym i pigmentowym. Kiedy mówimy o pierwszej grupie tuszu to jest jednorodną cieczą z rozpuszczonymi barwnikami i może tworzyć bardzo małe krople, które są niezbędne do otrzymania wysokich rozdzielczości w wydrukach. Wadą jest podatność wydruków na czynniki zewnętrzne, jak: promienie UV (blaknięcie), woda, tarcie. Z kolei tusz pigmentowy zawiera w sobie cząstki stałe – pigmenty. Atutem tuszu pigmentowego jest duża odporność na czynniki zewnętrzne takie jak: woda, promienie UV, tarcie. Wady takiego tuszu to: stosunkowo duża wielkość kropli, utrudnione mieszanie się między sobą.
Drukarka atramentowa drukuje w zależności od sposobu. Tutaj także mamy do czynienia z dwiema grupami drukowania. Metoda piezoelektryczna to iezoelektryczne kryształy pod wpływem naprężeń mechanicznych wywołanych przez ładunki elektryczne wyrzucają atrament z głowicy. Ujemne napięcie deformuje kryształ na zewnątrz i atrament jest zasysany do komory. Jeśli napięcie jest dodatnie, piezoelektryki wyginają się w przeciwnym kierunku i atrament zasysany jest do dysz. Kolejne ujemne napięcie wciąga ponownie kryształki do wewnątrz, co zapobiega przypadkowemu dostaniu się niepożądanych kropelek na papier, które mogłyby pogorszyć jakość wydruku.
Drukarka atramentowa jest drukarką, która już się nie jest stosowana w domach z tego względu, że wyparła ją drukarka laserowa. Technologia idzie z czasem i często stare, sprawdzone urządzenia są wypierane przez te nowsze. Sprawdzonym sposobem jest jeszcze metoda termiczna, która w tym wypadku każda dysza ma w sobie element grzejny (zazwyczaj jest ich 48–512). Impulsy elektryczne wysyłane są do elementu grzejnego, który rozgrzewa się do 350 – 400 °C, a tworzący się pęcherzyk pary tuszu wyrzuca kroplę z dyszy.
Kolorowa drukarka atramentowa ma do dyspozycji kilka kolorów tuszu. Każdy z poszczególnych kolorów ma na głowicy osobny rząd dysz. Do druku kolorowego jest potrzebny zestaw trzech podstawowych kolorów: cyjan – odcień niebieskiego, żółty, magenta – odcień czerwonego, z których tworzy się odpowiednią mozaikę na papierze z różnych kropel, które dają ludzkiemu oku złudzenie jednolitości i odpowiedniej barwy. Im mniejsze krople atramentu drukarka potrafi wydrukować, tym większa paleta barw, odcieni, które oko mogą być widziane jako jednolita powierzchnia barwna. Dlatego szczególnie w jasnych wydrukach ważne jest, zjaką najmniejszą wielkością kropli drukarka potrafi drukować i jaki typ tuszu wykorzystuje podczas wydruku.
