Technologia druku wklęsłego

Dziś pomówimy troszkę o druku, który obok wypukłego i płaskiego jest jednym z trzech podstawowych druków w grafice. Mowa tutaj technologii, którą daje druk wklęsły. Polega na tym, że miejsca są położone poniżej matrycy miejsc niedrukujących. Wyróżnia się zasadniczo kilka technik jeśli chodzi o druk wklęsły, a mianowicie warsztatowe oraz przemysłowe.
Przechodząc do technik warsztatowych warto sobie tutaj powiedzieć o akwaforte, czyli wykonanie na metalowej formie rysunku artystycznego za pomocą trawienia. Polega to na tym, że na początku igła zostaje wbita w metalowe miejsca tworząc tzw. dziurki a potem kolejno są wypełniane kolorem. Bazujemy tu głównie na roztworze kwasu, bo samej igle trudno by było zrobić jakiekolwiek dziurki w metalu.
Techniki druku przemysłowego to przede wszystkim takie, które dominuje w większych zakładach produkcyjnych, jak chociażby rotograwiura. Technika ta jest używana do najwyższych nakładów. Najczęściej wykonuje się nią kolorowe czasopisma, a także opakowania na różne artykuły. Farba drukarska jest gromadzona w dziurkach, czyli wklęsłościach a kolejno w cylindrze. Cylinder jest zanurzany w farbie, a rakiel ma za zadanie usuwanie nadmiaru farby, aby nie pobrudzić powierzchni, na które ma być nanoszona farba.
Druk wklęsły to przede wszystkim graficzne tworzenie obrazów, czyli nanoszenie na nich farby. Można wyróżnić naprawdę wiele składników, które tworzy druk wklęsły. Chociażby technika odprysku została wynaleziona przez F. Bracquemonda w drugiej połowie XIX wieku – czyli stosunkowo późno. Praca polega na tym, że rysuje się pędzlem na wypolerowanej płycie metalowej z użyciem specjalnego atramentu, złożonego z gumy arabskiej, wody, cukru i pigmentu. Kolejnym elementem, który zalicza się do druku wklęsłego jest między innymi staloryt, który został zastosowany po raz pierwszy w Anglii w 1820 roku. W zasadzie jest to technika bliźniacza z miedziorytem, z tym że w przypadku stalorytu podłożem jest płyta stalowa, a nie miedziana.
Druk wklęsły z pewnością ma swoją długą historię, nie ustępuje w tym przypadku innym rodzajom druku. Druk wklęsły to także suchoryt, który nazywany jest również sucha igła. Rysunek wykonuje się cienką stalową igłą na płycie miedzianej lub cynkowej. Kamienioryt to stara technika, która wykorzystywana była głównie w reprodukowaniu bardzo precyzyjnych rysunków, np. map. Obecnie straciła swą funkcje pierwotną. Dziś wszystko jest skomputeryzowane i nie widzę sensu, żeby stosować chociażby kamienioryt.
Druk wklęsły jest dziś wykonywany z większą precyzją niż kiedyś. To właśnie kiedyś musieliśmy się opierać na naszym sprytnym oku, dzisiaj robi to za nas maszyna co można zauważyć – dużo precyzyjniej. Z pewnością technika kiedyś zostanie wysłana do lamusa z tego względu, że jest już mało stosowana. Z kolei jej brat, druk wypukły zawsze zostanie w grze chociażby dlatego, że jest potrzebny dla ludzi niewidomych. Ale kto wie, dziś nie możemy dziś być już praktycznie niczego pewni. Pozostaje nam tylko czekać co nam przyniesie przyszłość w tym przypadku. Nie ma nic tak niepewnego jak przyszłość.