Kilka maszyn introligatorskich
Mamy wiele rodzajów maszyn, jeśli chodzi o drukowanie. Kolejnymi maszynami o których trzeba powiedzieć to maszyny introligatorskie. Działa to na zasadzie podawania podłoża maszyny.Takie podawanie podłoża drukowego sprawia, że prędkość drukowania na maszynie zwojowej jest o jeden rząd wielkości większa niż prędkość drukowania na maszynie arkuszowej, gdyż nie ma tu spowolnienia wynikającego z utrudnień w pobieraniu kolejnych arkuszy. Wadą maszyny zwojowej jest jednak utrudnienie wynikające z czasochłonnego rozpędzania się zwoju, który zazwyczaj jest bardzo ciężki, oraz równie czasochłonnego stabilizowania się wstęgi papieru na maszynie. Generalnie rzecz ujmując raz rozpędzonej maszyny już się nie wyłącza, w związku z czym ustawianie jej parametrów (pasowanie kolorów oraz wydatek farby) odbywa się w trakcie pracy i zużywania podłoża. Tak więc maszyny zwojowe są opłacalne tylko dla dużych nakładów, gdzie straty wynikające z ustawienia maszyny stanowią akceptowalnie małą część całkowitego zużycia podłoża. Zazwyczaj dla ustawienia parametrów druku schodzi kilka tysięcy kopii druku.
Maszyny introligatorskie są maszynami, które z pewnością wpłynęły na historię druku. Zastanówmy się w jakim momencie bylibyśmy teraz gdyby nie maszyny introligatorskie, teraz naprawdę czujemy, że technika poszła na tyle do przodu, że cofając się o te kilkadziesiąt lat z pewnością od razu zauważamy różnicę. Wracając do zagadnienia maszyny introligatorskie to zauważamy pewną zależność. Podawanie papieru ze zwoju wymusza również, aby zadruk odbywał się jednocześnie po obu stronach podłoża i we wszystkich potrzebnych kolorach podczas jednego przelotu podłoża przez maszynę, gdyż trudno byłoby odbierać zadrukowane podłoże z powrotem do postaci zwoju. Tak więc zadrukowane podłoże jest po przejściu przez maszynę zwojową zazwyczaj podawane w tym samym ciągu technologicznym od razu na maszyny introligatorskie.
Maszyny introligatorskie możemy wyróżnić jako złamywarka, falcerka czy też falcówka, Jest to maszyna, która łamie w specjalny sposób arkusze na okresowy format składki. Podstawowym elementem bigówki jest czterokanałowa wkładka przegniatająca, umocowana w górnej ruchomej stalowej belce, złączonej z korbowodami. Zależnie od grubości wytworów papieru ustawia się w położeniu roboczym jeden z czterech kanałów wkładki; big (przegniecenie) powstaje po dociśnięciu wytworu papieru do dolnego noża. Bigówka sterowana jest elektrycznie, za pomocą pedału i obsługiwana przez jednego siedzącego pracownika.
Maszyny introligatorskie są nazywane jako trójnóż, który umożliwia okrajanie bloków książkowych. Dzieje się to podczas jednego taktu maszyny. Jak widać historia maszyn introligatorskich jest naprawdę potężna, ale trzeba dużo czasu, aby poznać wszystkie szczegóły na temat zasady ich działania. Z pewnością będziemy na to patrzeć z dość dziwnej perspektywy, ale z czasem jak poznamy podstawową funkcjonalność tych maszyn zrozumiemy w końcu, że na przestrzeni lat znacznie ułatwiły nam życie.
